Koniec studiów coraz bliżej. Wizja rychłej obrony wisi nade mną jak konieczność opłacenia rachunków za prąd. Dzisiaj byłam na ostatnich zajęciach w moim życiu. I chociaż nie przywiązałam się do zbyt wielu osób w mojej grupie – jednak jest smutno. Pojawiła się w mojej głowie dziwna, niewytłumaczalna nostalgia. Bo jednak prawdopodobnie już nigdy nie spotkam większości tych ludzi. Nikt mi nie będzie kazał przeczytać artykułu, od którego będzie później zależała moja przyszłość.
